Your Eyes

Mr. Pumpkin

After an hour, The Captain finally announced that we are now landing in Mexico City.

I secured my seatbelt, straightened my seat, and plugged out my earphones. I closed my eyes.

Finally, We landed safely. A 27-hour long flight is not a joke. My b.u.t.t.o.c.k.s is in pain.

"Hey, Adam! Mr. Singleton reminded me that someone will pick us up here in the airport" I reminded him.

He went to me and took something from his pocket.

"Mrs. Richardson, Please wear this, We are now in work mode."

Infairness, ang ganda ng sing-sing. Magkano kaya ito? HAHAHA. Pero para sa mission na ito, Gagalingan ko ang pag-arte.

May nakita kaming lalaking may dalang whiteboard, Nakasulat rito ang "Mr. and Mrs. Richardson from Los Angeles".

"Let's go, Hubby" I smiled and he grabbed my hand.

"Hello Mr. and Mrs. Richardson, I am Antonio, Your assistant for the rest of your trip." Bungad ng lalaki.

Aba! May pa-assistant si Boss ah. Pakiramdam ko tuloy nasa bakasyon ako.

"Follow me, I'll show you your source of transportation"

Sinundan namin ito hanggang sa makalabas kami ng airport. Isang napakagarang sasakyan ang tumambad sa aming mga mata.

"Wifey, I got this for you" Pagmamayabang ni Adam.

"Talaga lang ah, Hubby" Emphasis on the hubby.

"I will also be your driver and your personal security guard."

Antonio showed us his proof that he is working in the same company as ours. I know that it's legit because of the signature of our boss.

I glanced at Adam and he seems a little confused.

"Hey, Are you okay? Let's go inside our Cadillac, My Hubby." Pag- asar ko rito

Antonio opened the door for the two of us. Kulay puti ito at napaka- kintab. Pagkaupo ko sa loob ng sasakyan ay may mga inumin rito na nakahanda, mayroon ding mga ch.i.p.s.

Kinuha ko ang isang pack ng ch.i.p.s. Mexican ch.i.p.s ito, Kaya na-tempt akong tikman to.

Bubuksan ko palang ito at may narinig akong bumulong.

"Takaw talaga" Dinig ko.

Ayan na naman siya sa mga bulong

niya. Akala na naman niya di ko siya narinig. Hinampas ko ito sa kanyang kanang braso at umaray ito.

"Ah, Weak" Pagbulong ko.

"Ano sabi mo? Di ako weak noh." Pagsagot niya.

"Narinig mo naman pala eh, Nagtanong ka pa HAHAHAHA" Pagsagot ko na may ngisi.

Inirapan ako nito at Hindi na ito sumagot kaya pinagpatuloy ko na ang pagkain ng ch.i.p.s. Habang kumakain ako ay kinuha niya ang isang baso at ang white wine. Sinalinan niya ang baso niya at ininom ito ng diretso.

"Pahingi nga ako" Pagsingit ko.

"Wag na, Kumain ka nalang"

Inirapan ko nalang ito at tinapos na ang kinakaim ko. Kinuha ko ang camera ko, Napakaganda ng tanawin sa labas. Mataas ang sikat ng araw at ang mga tao ay nakakagalak tignan.

Hindi nagtagal ay nakarating na rin kami sa tutuluyan namin. Lumabas na kaming dalawa at kinuha ang mga bagahe namin.

"Antonio, Thank you for your service, We'll just call you if we need something, By the way, What is your phone number?" Pagtanong ni Adam.

Binigay niya ang kanyang calling card, "No worries, Be careful here, You might just bump into the person you are looking for, Just give me a call." Pagpapaalala nito.

Nauna na akong pumasok sa loob ng hotel, sobrang excited na ako. Tumakbo ako pero sumabit ako sa isang puno malapit sa may entrance, Shit!

"Huy! Ano bang ginagawa mo? Look at yourself! Ripped na nga yung jeans mo pati ba naman t-shirt mo?!" Painis niyang sinabi.

Tinignan ko ang t-shirt ko pero wala namang punit.

"Hoy! Wala namang punit ah!"

Kinuha niya ang phone niya sa bulsa, At kinunan ako ng litrato.

Ano ba talagang naiisip netong lalaki na ito? Pinakita niya ang kuha niya sakin at nagulat ako.

"Shit! Stupid!! I have to change!!"

Pikon akong pumasok sa loob ng hotel at dumiretso sa lavatory.

Kinuha ko ang t-shirt sa maleta ko. Nagpalit na ako ng black t-shirt.

"Shit! Kamalas-malasan na araw naman ito. Sa lahat ba naman ng mapupunit t-shirt pa!!"

Pagkatapos ko ay lumabas na ako at dumiretso sa lobby kung saan nakaupo si Adam na may hawak pang coconut.

"Como Estas, Serena?" Pagbati nito.

"Dami mong alam, Dun na tayo sa concierge" Pagyaya ko sakanya.

Nilabas ko na ang mga doc.u.ments na kailangan ibigay sa concierge.

"Good Morning! I am Serenity Williams, We booked a room in this hotel"

"Hola! I am Clarissa Gonzales, Your Hotel Concierge, May I see your proof of booking?" Pagtanong nito. Maganda ang babae na ito, Medyo mas matanda siguro siya sa akin base sa kanyang itsura.

Ipinakita ko ang printed doc.u.ments sa babae, Agad naman niya itong tinignan sa kanyang computer.

"Yes, Ms. Serenity Williams, You do have a booking in this hotel, But Unfortunately, We don't have two rooms for you, It is peak season, There is only one room left"

What? Seriously? Wala na talagang kwarto dito kahit isa?

"Alright, Me and my wife will take that room" Pagsingit ni Adam.

"Really, Hubby? Seriously?"

Pagsagot ko na may inis at onting lambing nang hindi kami mapansin ng tao dito.

Kumindat lang ito sa akin, "Fine! We'll take that room" Pagsagot ko sa babae.

"Okay, As a token, We will give the Honeymoon Suite to you in the price of a Regular Suite"

Nginitian ko nalang ito pabalik. Hindi ko masikmura na nasa iisang kwarto lang kami ng tatlong araw at dalawang gabi. I'll be stucked with him in this not-so-familiar city starting today.

"Mr. And Mrs. Richardson, Please follow him and he will guide you to your room. By the way, This is the keycard and your room is in Room 718. Have a nice day!" Pagpapaalam niya.

Sinundan na namin ang lalaking nag-assist sa amin, Habang nasa elevator, Nagkwentuhan sila ni Adam at nakakatuwang isipin na ang mga staff rito ay marunong mag-ingles.

"This is your room, Señorita and Señorito, If ever you need an assistance, You can use the phone in your room, I am Miguel, Enjoy your stay!"

"Thank You again, Miguel" Pagbati ko rito at binigyan ko siya ng tip.

Pagsara ko ng pintuan ay agad kong tinanggal ang sapatos ko at tumakbo sa kama.

"Yes! Finally a vacation! Hey, Dito ako sa kama ah" Pagdaldal ko kay Adam.

"At saan naman ako mahihiga? Ha? Dito? Dito sa sofa?" Pagsagot nito.

"Wow! What a brilliant idea, Mr. Adam Richardson. Yes, You'll stay at the sofa"

"Lakas mo talaga eh noh, Wag mo ako pagsamantalahan ah"

"Omg! Ako pa talaga winarningan mo ah, Baka ikaw?! Stay in your place ah!"

Ngumisi ito at inayos na ang maleta niya, Kaya ako inayos ko na rin ito. Tinignan ko ang orasan at 8am na pala rito sa Mexico.

Naisipan ko na tawagan sila Mommy at Daddy dahil tinawagan na rin ni Adam si Mr. Singleton at Parents niya.

Hindi nagtagal at sumagot na rin sa phone sila Mommy, "Hi Mom! Kamusta kayo diyan? I miss you!"

"Anak, Kamusta ang biyahe ninyo? Anong oras na ba dyan?"

"Mom, 9:30 am na dito, Tumawag lang ako para sabihin na dumating na kami dito, Kamusta po kayo dyan?"

"Okay lang naman kami dito, Yung daddy mo nagpapahinga na at yung kapatid mo naman nandoon sa kwarto niya"

"Ok ma, Mag-iingat kayo dyan ah, And Don't forget to take your medicines ah, Pati rin si Daddy. Tapos po si Andrew, Paki sabi kumain siya lagi ah at gagawin muna ang homework."

"Oo Nak, Salamat ah, Mag-iingat ka dyan, Pati ang partner mo, Okay lang kami dito, I love you Nak, Good Morning Sainyo dyan!"

"Yes Mom, We will. I love you too, Mom. Goodnight!"

Binaba ko na ang tawag at matapos non ay tinawag na ni Adam ang atensyon ko.

"Serena, Mr. Singleton called and He said that he'll call again in 5 minutes"

"Alright, Ayusin natin ung table para sa video call natin with boss"

Matapos ang limang minuto ay tumawag na rin si Mr. Singleton

"Boss, We arrived two hours ago. It's 10:30 in the morning, Here in Mexico" Bati ko.

"Mr. Richardson and Ms. Williams, Be ready for your first task for your mission, You'll be going to Mexico's Intelligence Task Force. From there, You'll meet your team members. Be ready in 2 hours, Your driver will pick you up." Pagpapaalala niya.

"Yes Sir, Thank You for entrusting us this mission" Sagot ni Adam.

Tumango nalang itong boss namin at ibinaba na rin ang phone. Kaya itinuloy ko na ang pag-aayos ng gamit ko para mamaya ay ready na ako.

Nag pa-room service si Adam, He ordered some of Mexico's specialties. Pero snacks lang ito, He ordered the Beef Tacos, Coconut Juice, and a Pumpkin Soup. While I ordered Cheesy Quesadillas and Carrot Juice.

When the order arrived, The waiter introduced himself. He doesn't look like a Mexican though. "Hello, Ma'am, I am Bruno Lafradez"

I nodded and Suddenly, He showed his wallet and his identification card.

Then He gave us these laptop, phones, and devices. These look like they are used for a mission like we do.

"I am an Intelligence Specialist here, I just graduated and working for the company we are both in. They ordered me to give you these."

Then Adam stepped out of the bathroom, Without knowing what has been going on. He pointed his gun to this guy in front of me.

"What do you need? Say it before I blow this gun right into your head"

Adam bawled.

"Sir, I was sen-" Pagsagot niya na pinutol agad ni Adam.

Kaya sumabat na ako at baka kung ano pa ang mangyari dito.

"Adam, My Hubby, Please put the gun down. Tigilan mo na mag pa-cool. Okay Hubby?" I said softly.

Sinunod naman niya yung sinabi ko. Pero bakas pa rin ang pagtataka sa kanyang mata.

"Ano ba talagang nangyayari dito?"

"Adam, Isa siya sa mga tao ng agency natin dito. I can remember his name kasama yung name niya sa mga files na binigay ni Boss." Pagsagot ko rito.

"Ah Okay, I'm sorry, Mr?"

"Mr. Bruno Lafradez, Nice to meet you sir" Nakipagkamay ito kay Adam.

Itong si Bruno ay halatang bagong graduate, He looks like a 20 year old to me.

"Hindi na rin po ako magtatagal at baka mahuli pa ako dito. Magkikita nalang po tayo mamaya sa meeting sa agency. Salamat po uli" Pagpapaalam nito.

Tumango muli ako at si Adam naman ay nakipag kamay uli at kinausap pa ito sandali. Bumalik na ako sa dining table sa kwarto at nauna ng kumain. Dahil isang oras nalang aalis na kami papunta sa meeting.

"So Ano, Naunahan mo na naman ako?"

I smirked at him. Then he smiled back at me. Kumain nalang din siya at umupo sa harapan ko.

"Shit! This is so good. Sobrang sarap dito" Adam shouted.

"Shh! Ano ba? Baka mamaya kung anong isipin ng nga tao dito" Pag asar ko sakanya.

"Bakit ba? Masarap eh"

"Pshh, Takaw mo" Pabulong kong sagot.

"Kala mo naman di matakaw. Puputok na nga ung pantalon mo sayo eh" Parinig niya sakin.

Nakakarindi actually yung mga parinig niya eh. Ganun ba ako kataba? Ha? Grabe.

"Excuse me? Pwede ba kumain ka nalang?"

"Edi dumaan ka." Pa-pilosopong sagot nito.

"Ahhh! Bwisit ka sa buhay ko. Tigilan mo ko ah"

"Ikaw naman ung nagsimula, Tsaka kumakain lang ako dito." Pagsagot nito habang kumakain ng favorite niya na Pumpkin Soup.

"Edi Wow! Okay lang. Lagi naman ako ung mali. Mag-ayos ka na pupunta na tayo sa Agency."

"Yes Wifey, Masusunod. Tapusin ko lang itong kinakain ko." Kumindat ito sa akin.

"Aba! May pag-kindat? Fine, Mr. Pumpkin, I'll get ready"